Cri de coeur!

Km-heffing is géén oplossing

Een moreel appèl.

Deze tijd van milieu- en economische crises laat zien dat fundamentele heroriëntatie van ons menselijk gedrag noodzakelijk is.

Mijn hartenkreet is dat we ons moeten bezinnen op het autogebruik.

De auto is wereldwijd uitgegroeid tot een grote pestilentie voor mens en milieu.

Overal staat het vol met blikken monsters, geparkeerd langs de weg en in eindeloze files op de weg. Het straatbeeld van steden en dorpen wordt gedomineerd door auto’s. Dat geldt voor Nederland, maar evenzeer, misschien nog sterker zelfs, voor de meeste andere landen. Geen land, behoudens misschien Antarctica, of het lijdt aan ernstige verkeersinfarcten.

De auto kost energie wanneer hij rijdt. Hij kost ook energie en grondstoffen wanneer hij wordt gefabriceerd en de afvoer en sloop belasten het milieu.

De overheid neemt al initiatieven om de auto in te perken: rekeningrijden, stimuleren van kleinere en zuinigere auto’s en dergelijke. Naar mijn overtuiging is dit te weinig, veel te weinig.

De werkelijke verandering die nodig is, is een mentaliteitsverandering. Kernpunt is dat we afstand doen van de hoge mate van individuele mobiliteit. Moreel is deze niet meer verantwoord. Eens was het bezit van een auto een middel, ja zelfs symbool, van bewegingsvrijheid. De kentering van dat beeld wordt zichtbaar: de auto is nu symbool van benauwenis. Autobezitters proberen die kentering te maskeren door grótere auto’s te kopen, die boven de andere vehikels uitsteken. Het is overduidelijk een heilloze weg.

Oplossingen met behoud van zoveel mogelijk persoonlijke vrijheid kunnen worden gevonden in vervoerssystemen met een collectief karakter:

-          autodelen: een auto te gebruiken door meer mensen.

-          gebruik van openbaar vervoer

Daarbij is het ook nodig dat we zoveel mogelijk dichterbij het werk gaan wonen en gebruik gaan maken van vervangende systemen als thuiswerken en elektronisch vergaderen.

Het is noodzakelijk de auto te gaan zien als wat hij werkelijk is: één van de grootste plagen van de moderne tijd.

De economische crisis slaat hard toe in de auto-industrie. Per slot van rekening is dat mijns inziens geen ramp. Integendeel, het is een zegen. Het is een symptoom van de werkelijke ziekte in onze maatschappij. Overheden in de USA en in Europa schieten de auto-industrie te hulp, zoals ze dat ook met grote banken deden. Staatssteun aan de automobielindustrie is ongewenst. De input in deze sector, zowel innovatie als productie, moet geheroriënteerd worden op het realiseren van energiezuinige en collectieve vervoerssystemen.

 

Frits van Vugt, Den Haag.